Во время молитвы "Минха" не произносят "Таханун".
Мой отец сказал: "Я твердо знаю, что когда в доме учения хасид изучает или повторяет с другими хасидский маамар, мои предки преисполняются великой радостью. И радости этой достаточно, чтобы благословить его, его детей и детей его детей изобилием в материальном и духовном".
| יום חמישי | יג אדר א | (תש"ג) |
| שיעורים: | חומש: תצוה, חמישי עם פירש"י. | |
| תהלים: סט-עא. | ||
| תניא: ובפרט - '72' נגדי תמיד. | ||
במנחה א"א [אין אומרים] תחנון.
אאמו"ר [אדוני אבי מורי ורבי] אמר: בא מיר איז ברור, אז א חסידישער איד זיצט אין בית המדרש, און לערענט אדער חזר'ט א חסידות ברבים, איז א שמחה בא די זיידעס, און זייער שמחה איז מספיק פאר איהם, קינדער און קינד'ס קינדער רוב טוב בגשמיות וברוחניות.
В субботу, предшествующую Пуриму, читают "Паршат Захор" - отрывок из книги "Дварим" (25:17-19); произносят "Ав Арахамим" ("Отец, преисполненный милосердия..."), но не говорят "Цидкатха" ("Милость Твоя...").
"И пришел Амалек, и стал воевать с Израилем в Рефидим".1
"Рефидим" подразумевает "бессилие рук", пренебрежение Израиля к Торе.2 Когда евреи ослабевают в Торе, целью которой является исполнение заповедей, тогда приходит Амалек и охлаждает пыл евреев. "И воевал Амалек с Израилем". Слово "Израиль" - аббревиатура фразы Йеш Шишим Рибо Отиот Латора ("Есть 600000 букв в Торе"). У каждого еврея есть буква в Торе, поэтому существует общееврейский обычай - написать букву в свитке Торы, чью святость пытается "охладить" Амалек.
Средство для борьбы с Амалеком - это приказ Моше к Йеошуа: "Выбери нам мужей"3 - людей Моше, а "в каждом поколении есть продолжение Моше",4 ибо в каждом поколении есть "главы тысяч Израиля".5 "И выходи, и воюй с Амалеком". Глаголы стоят в единственном числе (то есть, сказанное относится к каждому человеку), потому что Тора - вечна и одинаково актуальна в каждом поколении всегда и везде.6
| שבת | יג אדר שני, פרשת זכור | (תש"ג) |
| הפטורה: כה אמר ה'. אומרים אב הרחמים, אין אומרים צדקתך. | ||
| שיעורים: | חומש: ויקרא, שביעי עם פירש"י. | |
| תהלים: סט-עא. | ||
| תניא: ומעות - ,מז, התפלה. | ||
ויבוא עמלק וילחם עם ישראל ברפידים, שרפו ידיהם מדברי תורה. אז מ'ווערט שוואך אין תורה, וואס דער לימוד התורה איז דאך על מנת לעשות ולקיים, קומט עמלק און קיהלט אפ דעם אידען, וילחם עם ישראל, ר"ת [ראשי תיבות] יש ששים רבוא אותיות לתורה, - דכל אחד מישראל יש לו אות אחת בתורה, ולכן נהגו כל ישראל לכתוב אות בתורה, - און עמלק מאכט קאלט קדושת התורה. והעצה לזה בחר לנו אנשים, אנשי משה, ואתפשטותא דמשה בכל דרא, שבכל דור יש ראשי אלפי ישראל. וצא הלחם בעמלק ל' [לשון] יחיד, לפי שהתורה היא נצחית בכל דור ובכל זמן ובכל מקום בשוה.
