Из бесед моего отца: "Удивительный подарок Всевышнего - врожденное стремление делать добро другим, испытывая от этого глубокое наслаждение. Вплоть до того, что человек будет любить другого, больше чем самого себя! Человек может найти множество объяснений по какой причине он заслужил, не дай Б-г, что-то нехорошее, но в отношении страданий других такие объяснения немыслимы".
ב"ה
Айом Йом
יום חמישי | ו אדר א | (תש"ג) |
שיעורים: | חומש: תרומה, חמישי עם פירש"י. | |
תהלים: לה-לח. | ||
תניא: ולא עוד - '68' לעילא הרבה |
משיחות אאמו"ר [אדוני אבי מורי ורבי]: עס איז א מעלה נפלאה, וואס דער אויבערשטער ב"ה [ברוך הוא] איז מזכה און מען קריגט א חוש מיט א געשמאק א אידען א טובה טאן, ביז אז יענער ווערט בא אים טייערער ווי ער בא זיך, ווארום אויף זיך קען ער געפינען כמה טעמים פאר וואס עס קומט אים זאל, ח"ו [חס ושלום], זיין ניט גוט, אבער אויף דעם אנדערען איז דאס ניט שייך כלל.